Ivan jest drugim synem księcia Gryfów Wasilija i jego żony Ilony - wywodzącej się z rodu Wilków. Jednak nie on, a jego starszy brat, Fiodor, miał zostać następcą tronu. W tym czasie Ivan uczęszczał do seminarium pobierając nauki na temat Elratha. Jednak niedługo po jego trzynastych urodzinach wszystko się zmieniło: jego ojciec i starszy brat zginęli podczas polowania na wiwernę, zaś zdruzgotana matka zamknęła się za murami klasztoru, którego postanowiła już nigdy nie opuszczać.

Chcąc, czy nie, Ivan został nowym władcą Księstwa Gryfa. Dręczony złymi przeczuciami na temat śmierci swej rodziny, pozyskał osobistego Mistrza Szpiegów. Okazał się on niezwykle przydatny, także znacznie później.

Ten niespodziewany awans sprawił, że Ivan zamiast studiów teologicznych, zajął się nauką szermierki i strategii. Przy okazji zdołał zaprzyjaźnić się z przyszłą cesarzową, Maeve z Sokołów, oraz wdał się w romans z Nolwenną, nastoletnią córką księcia Seamusa Jelenia. Z tego ostatniego nic nie wyszło, nawet gdy po latach spotkali się ponownie. Ivan skrupulatnie nie dopuszczał do siebie myśli o ustatkowaniu.

Pod panowaniem Ivana, który okazał się być urodzonym władcą, Księstwo Gryfa rozkwitało. Jego poprzedniemu księciu - Wasilijowi - choć sprawiedliwemu, często zdarzało się okazywać gniew. Tym większe uwielbienie poddani okazywali Ivanowi, który takich cech nie posiadał. W ciągu pierwszych piętnastu lat znacząco zwiększył on wpływy Księstwa Gryfa, sprawiając, że stało się ono potężne, jak nigdy wcześniej.

Po śmierci Maeve, wielu popierało Ivana, jako pretendenta do tronu. Był szlachetny, charyzmatyczny i, co ważne, sprawdził się, jako książe. Choć każde królestwo z łatwością mogło udowodnić istnienie więzów krwi, a u Jelenia były one najoczywistrze, kandydatura Ivana nabierała rozpędu. Gdy stało się już jasne, że nie uda się pokojowo rozwiązać tego sporu, wybuchła wojna.